یکی از مهم ترین ویژگی های محیطی که همواره در تمامی پروژه های معماری سعی شده است تا به آن توجه شود، امکان ایجاد فضایی است که در تعامل با طبیعت اطراف باشد. گروه معماری نیشیزاوا در پروژه ی کنونی، سعی داشته است که به این مهم دست یابد.
آیا رسیدن به این کیفیت، در زندگی های کنونی ما، دست نایافتنی است ؟ و چرا ما به نبودن طبیعت عادت کردیم؟
معماری ما - پردیس زنجیریان (دانشجوی کارشناسی معماری - دانشگاه تهران)
بیایید یک بار هم که شده به مفهوم چیزی فکر کنیم که خواسته یا ناخواسته هرروز ما را درگیر خود می کند.
حس تعلق نسبت به یک فضای مشخص در ساده ترین شکل، به چه جایی جز خانه اطلاق می گردد؟
آیا خانه صرفا جایی است برای سکونت افراد؟ جایی تنها مختص حفاظت از آنان؟
طبق باور فارابی، خانه ها بر رفتار افراد تاثیر می گذارند (نقش تربیتی خانه).
او خانه را جایی برای رسیدن به کمال می داند.کمالی که از تناسب و تعامل درست افراد با محیط ناشی می شود.
نگاهی به یک برنده مسابقه معمار
گروه طراحی فاستر و همکاران ، طی پروژه ای عظیم محدوده ای مثلث شکل از شهر قاهره که با جبهه ای از رود نیل در ارتباط است را طراحی کرده اند . آنچه این گروه در نظر داشته اند آن است که بتواند سطح اجتماعی و اقتصادی محدوده ی مورد نظر را افزایش دهند به گونه ای که ریشه های فرهنگی و هویتی شهر قاهره را مد نظر گرفته باشند .
اما سوال اصلی اینجاست که برای ایجاد یک شکوفایی عظیم ، در بافتی بسیار متمدن و قدیمی مانند این ناحیه از شهر قاهره چه عواملی را باید مد نظر گرفت ؟ چگونه باید طراحی کنیم تا بتوانیم در عین حفظ اصول تمدن و فرهنگ یک ناحیه ، آن را متحول کنیم ؟ و آیا چنین موضوعی در این پروژه رخ داده است ؟
ما امــروز امشب فردا فردا شب پسفردا و .....همش هرجا بریم تو شهریم ! توشهر راه میریم ، رانندگی میکنیم، خرید میکنیم ، تفریح میکنیم ، ورزش میکنیم، درس میخونیم و و و و از همه مهم تر "نفس میکشیم" این زیستن ما در شهر ،شهر را تعریف میکند به یک موجود زنده موجود زنده ای که خیلی خیلی فراتر از یک کالبد شهریه.
در این پست اشاره ای به ابعاد و چندوچون یک شهر خواهیم داشت تا در قدم اول بشناسیم که یک شهر دارای چه ابعادیست.
مسجد شیخ لطف الله اصفهان از مشهورترین و زیباترین مساجد کشورمان، چگونه شد که این چنین زیبا و مشهور شد؟
چه چیز به ودیعه در این شاهکار باقی گذاشته شده که این چنین انسان را معطوف به خود میکند.
حقیقت معماری چیست؟ چگونه شده که دریچه های حقیقت جویی ما بسته شده؟
حس لویی کان از مسجد شیخ لطف الله در ادامه مطلب...
صخره نوردان پرو ای به این فکر افتاده اند تا برای خود خانه ای هر چند حقیر در بالا دست ها ، آنجا که آسمان و زمین دیگر غریبه نیستند ، بسازند و از زندگی لذت ببرند . اتاقکی که با استفاده از تکنولوژی سازه های فلزی و به صورت کاملا مجزا ایجاد شده توسط کوهنوردان در ارتفاع 122 متر بالاتر از سطح زمین سر هم و ساخته شده است . این اتاقک هر چند حقیر معماری ای بس گستره دارد که از آن میتوان به یک فضای خواب ، فضای غذاخوری و فضای سرویس بهداشتی خصوصی اشاره کرد .
چگونه می شود به زندگی ای فراتر از زندگی روزمره ی شهری فکر کرد ؟ آیا ما هنوز اندرخم یک کوچه ی خود مانده ایم یا ... ؟
هرروز بسیاری از ما فکر میکنیم که چرا بناهای ارزشمند ما رو به ویرانی میرود و گاه گاه میشنویم که برای ساخت و ساز های شان بناهای تاریخی را تخریب میکنند.
مسئله تخریب نیست مسئله تخریب بدون تلاش برای احیا است.
مسئله هویت ماست که برای شان و برای مان ارزشی دارد؟
چقدر ما مقصریم و چقدر آنها؟
اگر ما تنها شعار میدهیم که معماری ما
پس هزاران سال معماری ما را باید بوسید و کنار گذاشت...
پروژه ای که مشاهده می کنید یک پروژه ی بومی سازی شده در هایتی است . این پروژه با فکری بزرگ و با پشتوانه و همکاری محلیان به بهترین روش ممکن اجرا شده است و هم اکنون نیز محلیان در حال استفاده از این بنای معماری پایدار اند .
آیا ما نیز در میان انبوه اردو ها و طرح های جهادی و یا دولتی نمی توانیم اندکی معماری را نیز در دل کار و نیت خود جای دهیم ؟ آیا با این کار نمی توانیم رضایت بیشتری ایجاد کنیم ؟ آیا سرمایه ی کشور خود را بهتر استفاده نخواهیم کرد ؟
بیوتو نام طراحی است که با طرح آشپزخانه ی خود خدمتی بزرگ به یک جامعه ی بزرگ کرده است که بسیاری از ما انسان ها کاملا آنها را فراموش کرده ایم . افرادی که ناتوانی جسمی دارند در میان اقشار جامعه به کسانی تبدیل شده اند که کمبودی در زندگی دارند اما در واقع چنین نیست . فردی که ناتوانی جسمی دارد همانند فردی است که سر درد دارد . در واقع باید به عنوان یک مریضی به این موضوع نگاه کرد . آیا ما کسی که سرماخورده است را سرزنش می کنیم ؟ پس چطور هنگام دیدن یک فرد ناتوان احساسی می کنیم که نباید بکنیم ؟
آیا شما به عنوان یک طراح ، نگاهتان نیز مانند همگان است یا نگاهی بس عظیم تر دارید ؟
نیازی به توضیح نیست . ما هیچ نگوییم . تنها باید نظاره کرد و دید و دید و دید تا به آنچه مدت ها صدا کرده است چه از آب در آمده . قطعا در هر کاری ضعف ها و نکات مثبتی وجود دارد . اما باید به این ترازو خوب نگاه کرد که خود چه می گوید . ترازو ی ما دیجیتالی نیست . نیازی به اعتماد نیست . ترازو ی ما همان وزنه های قدیمی است و ما به خوبی سنگینی را مشاهده می کنیم .
آیا جلوه ی معماری ملت ما برای دیگر جهانیان چنین اندیشه و ذاتی دارد ؟ شاید ذات معماری ما واقعا چنین است و نباید انتظاری بیش از این داشت . نظر شما چیست ؟
|
آیاتی از سوره مبارکه توبه (آیات 17،18،19) مشرکان را نرسد که مساجد خدا را آباد کنند در حالى که به کفر خویش شهادت میدهند آنانند که اعمالشان به هدر رفته و خود در آتش جاودانند (۱۷)
|
مَا کَانَ لِلْمُشْرِکِینَ أَن یَعْمُرُواْ مَسَاجِدَ الله شَاهِدِینَ عَلَى أَنفُسِهِمْ بِالْکُفْرِ أُوْلَئِکَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِی النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ ﴿۱۷﴾ |
|
مساجد خدا را تنها کسانى آباد مىکنند که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و نماز برپا داشته و زکات داده و جز از خدا نترسیده اند پس امید است که اینان از راه یافتگان باشند (۱۸) |
إِنَّمَا یَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ وَآتَى الزَّکَاةَ وَلَمْ یَخْشَ إِلاَّ اللّهَ فَعَسَى أُوْلَئِکَ أَن یَکُونُواْ مِنَ الْمُهْتَدِینَ ﴿۱۸﴾ |
|
آیا
سیراب ساختن حاجیان و آباد کردن مسجد الحرام را همانند [کار] کسى
پنداشته اید که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و در راه خدا جهاد میکند
[نه این دو] نزد خدا یکسان نیستند و خدا بیدادگران را هدایت نخواهد کرد (۱۹) |
أَجَعَلْتُمْ
سِقَایَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ کَمَنْ آمَنَ
بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَجَاهَدَ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ
یَسْتَوُونَ عِندَ اللّهِ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ ﴿۱۹﴾ |
