اردو های جهادی ما (haiti)
پروژه ای که مشاهده می کنید یک پروژه ی بومی سازی شده در هایتی است . این پروژه با فکری بزرگ و با پشتوانه و همکاری محلیان به بهترین روش ممکن اجرا شده است و هم اکنون نیز محلیان در حال استفاده از این بنای معماری پایدار اند .
آیا ما نیز در میان انبوه اردو ها و طرح های جهادی و یا دولتی نمی توانیم اندکی معماری را نیز در دل کار و نیت خود جای دهیم ؟ آیا با این کار نمی توانیم رضایت بیشتری ایجاد کنیم ؟ آیا سرمایه ی کشور خود را بهتر استفاده نخواهیم کرد ؟
آنچه همگان از آن اطلاع داریم اردو های جهادی و عمرانی است که در سراسر کشور هر ساله و هر ماهه در حال شکل گیری است . حال که ما هزینه و وقت می گذاریم برای انجام یک کار خیر و انسان دوستانه ، چرا قبل از آن به نیاز های محیط ، جامعه ی مورد نظر ، انسان هایی که قرار است در آن محل سکونت کنند ، مصالح بومی و در حالت کلی معماری بومی محل مورد نظر هیچ توجهی نمی کنیم ؟ درست است که بجای برخی از این هزینه های بومی سازی می توان امکانات را افزایش داد اما باید به این افراد گفت که بومی سازی یعنی همین ! یعنی بهترین نتیجه با توجه به منطقه ی مورد نظر .
اگر هر آنچه که می دانیم را به بهترین روش اجرا کنیم بسیار موفق تر خواهیم بود تا یک کار بسیار خوب را بد اجرا کنیم .
اگر کاری را اجرا نکنیم بهتر است از آنکه آن کار را استوار و محکم و خوب اجرا نکنیم .
اگر بزرگان و تصمیم گیران بهتر بدانند موفق تر خواهیم بود تا بی تفاوتان تصمیم بگیرند .
اگر کار را به کار دان بسپاریم بهتر است تا فقط بسازیم و بسازیم و بسازیم .
یک عمر می
سازیم و یک عمر فرزندانمان نفرینمان می کنند .
چرا سرمایه ی این مملک را بدون فکر باید مصرف کرد ؟
construction of woven latanyé screens
bas-citronniers school utilizes local woven bamboo strips to for wall lathing
fiberglass bug screen stretched over a hyper-parabolic frame, painted with a layer of acrylic cement mixture
each door is custom designed and produced by locals
lack of road access to bas-citronniers required material to be brought by motorcycle if the river was low
bas-citronniers medical clinic roof lifting before application of cement mixture
local wood milled on site and efficient use of concrete provides low maintenance durability
