تاقچه های ال شکل مدولار کاری است از استدیو طراحی objet optimisé . به سادگی هر چه تمام تر میتوان مشاهده کرد اتصالات سخت و جدا نشونده به راحتی از این طرح فاصله گرفته اند . دیگر نیازی به میخ و چکش و چسب نیست . هنگام جابجایی یا تغییر دکوراسیون نیز مشکلی نخواهیم داشت چرا که به راحتی هر چه تمام تر ، تمام قطعات بر روی هم قرار خواهند گرفت .
غروب جمعه دلگیر است و هوا بارانیست. من خسته ام و دیوانه وار به هرگوشه ی خانه که برسم لم میدهم. کتاب میخوانم. تلویزیون میبینم. به سقف زل میزنم و داریوش گوش میدهم و ... . اما نه! من کارهایی دارم که "باید" انجام شوند.... اما واقعا چنین کارهایی دارم؟ آیا این کارها حقیقتا باید انجام شوند؟ خب انگیزه من کم است. من میخواهم تمام روز دراز بکشم و کاری نکنم. همینکه خودم را از تخت با هزار زحمت به بیرون خزیدم، لپ تاپم را باز کردم. لیست کارهایی که باید بکنم را مرور کردم و بعد دست نگه داشتم. کارهای زیادی هستند که باید انجام دهم و بنظر میرسد هرچه بیشتر کار برای انجام دادن دارم، انگیزه ام کمتر میشود. این عامل اصلی شد که به موضوع پست امروز فکر بکنم.
"انگیزه"!
سازه عظیم فلزی گوستاو ایفل که در سال 1887 شروع به ساختن شد و در سال 1889 به اتمام رسید خیلی فراتر از یک غرفه برای فرانسه در اکسپوی پاریس 1889 بود و اینچنین شد که این سازه غول پیکر فلزی پس از گذشت سالها پابرجا هم در کالبد شهر پاریس و هم در هویت فرانسوی ها ماند.
گوستاو ایفل مهندس معماری بود که اساسا معروف به جادوگر فلز شده بود چرا که در این پست خواهیم دید که گوستاو ایفل با فلز فراتر از آنچه که تصور میکنیم هنرنمایی میکند.
منطقه ای را تجسم کنید که مردم آن با درآمد نه چندان زیاد و رفاه نسبتا اندک روزگار میگذرانند و از قضا این منطقه در دوره های زمانی کوتاه مدت نیز دچار حوادث زیست محیطی و اقلیمی علی الخصوص سیلاب میشود که طبیعتا مرگ و میر این جمعیت را افزایش میدهد. چنین مناطقی در بخشهای مختلف دنیا کم نیستند و اکنون قصد داریم یک منطقه با چنین شرایطی را در کشور ویتنام بررسی کنیم. محلی که مردم دستخوش مشکلات اقتصادی هستند و روحیه ی آنها نیز بر اثر سیلهای واقع شده و خسارات وارده به منازلشان افت داشته است. و اینک طراحانی تلاش میکنند تا حرکتی را برای بهبود زندگی مردم در این ناحیه انجام دهند.
این پست و توضیحات مربوط به آن از وبسایت آرک دیلی استخراج شده است.
در روز چند ساعت کار میکنید؟ نه فقط کار حرفه ای در محیطهای کاری. کلا چند ساعت رو به کارهای هدفمندتون اختصاص میدین. یعنی اعمالی که سر یک زمان مقرر و از پیش تعیین شده باید به بازدهی مشخص و معینی برسن. در تمام طول این مدت که مشغول هستین، عادتهایی هستند که ممکنه ضرورت چندانی هم برای انجامشون نباشه اما "زمان" شما رو هدر میدن. یا برعکس. ممکنه کارهایی باشه که خیلی خوب باشه انجامش بدین اما تا کنون بهش توجهی نداشتید. در این پست قصد داریم یه تعداد از این کارهای خوب یا عادات نابجا رو مرور کنیم که بتونه باعث پیشرفت راندمان کاریمون بشه.
ضمن اینکه این پست برگرفته از چکیده مقالات انگلیسی و نیز با مکمل تجربیات شخصی است.
این مساله که نرم افزارهای معماری با این گستردگی و این شیوه استفاده در ایران، چقدر بهینه است و چقدر باید اصلاح شوند، از جمله مسائلیست که درصورت اصلاح میتونه بازدهی روند کاری آتلیه های معماری (حتی آتلیه های حرفه ای رو) ارتقا بده. در این پست قصد داریم یک نگاه کوتاه به شیوه استفاده نرم افزارها در دنیا داشته باشیم. پیش از این هم در همین وبلاگ پستی در ارتباط با کارآیی انواع نرم افزارها منتشر شده بود که اینجا قصد ورود به این حوزه رو نداریم.
طرح 2 معماری . طراح: مژده حسین پور . اساتید راهنما: آقای مهندس شعبانی فر و آقای مهندس دبستانی
"وجود یک حفره در دیوار یک فضا نظیر آشپزخانه و ارتباط دادن آن با فضایی دیگر نظیر پذیرایی، میتواند باعث بروز ارتباطات بصری مطلوب بین ساکنین شود. هم چنین اختلاف ارتفاع در جداسازی اتاقهای یک منزل با سایر فضاها تنوع فضایی خوب و نسبتا کارآمدی میسازد."
این جمله تقریبا تنها چیزی است که از تماشای سریال اخیر "شمعدانی" به کارگردانی سروش صحت در خاطرم مانده!
در این پست با افرادی آشنا خواهیم شد که احتمالا شما را خوشحال میکنند. کسانی که فیلم را با دقت بسیار میبینند تا پلانش را رولوه کنند! و این رولوه های تقریبا درست را جمع آوری کرده و به معرض عموم قرار داده اند.
مسجد شیخ لطف الله اصفهان از مشهورترین و زیباترین مساجد کشورمان، چگونه شد که این چنین زیبا و مشهور شد؟
چه چیز به ودیعه در این شاهکار باقی گذاشته شده که این چنین انسان را معطوف به خود میکند.
حقیقت معماری چیست؟ چگونه شده که دریچه های حقیقت جویی ما بسته شده؟
حس لویی کان از مسجد شیخ لطف الله در ادامه مطلب...
پروژه جدیدی که در غرب تهران چندی است خبرساز شده است، بازار ایرانی اسلامی شهر جدید اندیشه است که از آغاز ساخت که با حضور جناب حداد عادل کلنگ خورد تا افتتاح که با حضور شخص رییس جمهور انجام شد، ما را بر آن داشت تا نگاهی به این ساختمان داشته باشیم. ساختمانی که در مایه ی معماری سنتی ایرانی و الگوگیری مستقیم از میدان نقش جهان ساخته شده است تا عرصه وسیعی برای کاربریهای تجاری فراهم آورد. این نوشتار نقدی است کوتاه بر آنچه که بعنوان معماری سنتی درجامعه عرضه میشود و در تلاش است تا تفاوتهای معماری "سنتی" و معماری "ایرانی" امروز را در یابد.
حقیقت چیزیست که بیشتر از هر چیز دیگر در آثار وندروهه دیده میشود و به عبارت دقیق تر حس میشود. براستی چیست و چگونه شد که میس وندروهه اینچنین هنر و معماری را با اصولی ساده چون less is more در آمیخت و این آثار ارزشمند را طراحی کرد.
حال ما و معماری ما و حتی زندگی ما بهتر نیست که از منطق Less is more پیروی کند؟ آیا این less is more درست تر و اسلامی تر از برخی منطق های ما نیست؟
طرح 3 معماری . موزه صلح . سایت طراحی : پارک وی
طراحان : علیرضا هوشمندی . پدرام رایانپور . اساتید راهنما : دکتر محمد رضا رحیم زاده ، مهندس آزاده فرزاد پور
صخره نوردان پرو ای به این فکر افتاده اند تا برای خود خانه ای هر چند حقیر در بالا دست ها ، آنجا که آسمان و زمین دیگر غریبه نیستند ، بسازند و از زندگی لذت ببرند . اتاقکی که با استفاده از تکنولوژی سازه های فلزی و به صورت کاملا مجزا ایجاد شده توسط کوهنوردان در ارتفاع 122 متر بالاتر از سطح زمین سر هم و ساخته شده است . این اتاقک هر چند حقیر معماری ای بس گستره دارد که از آن میتوان به یک فضای خواب ، فضای غذاخوری و فضای سرویس بهداشتی خصوصی اشاره کرد .
چگونه می شود به زندگی ای فراتر از زندگی روزمره ی شهری فکر کرد ؟ آیا ما هنوز اندرخم یک کوچه ی خود مانده ایم یا ... ؟
شادی زمان و مکان نمیخواهد...کافی است دل بخواهد. مارسل پروست
این جمله را بار ها شنیده ایم. و بارها به آن پی برده ایم. اما با وجود آن بسیارند مکان هایی که باعث شادی ما میشوند.
معماری ایرانی-اسلامی ما نیز همواره بر این نکته با توجه به ویژگی های آن مکان تاکید داشته است. طراحی های انسان محور، باغ های ایرانی و... و هم چنین تزیینات، کاشی های هفت رنگ و.... همگی دال برشادی مکان بوده است.
و اما...به معماری حال نزدیک میشویم و هدف را نمیدانیم. به راستی مردم نمیفهمند و نمیدانند؟ شاید هم ما هستیم که آنهارا عادت داده ایم تا دم نزنند.
آیا مکان هایی که خلق میکنیم نمیتواند متناسب با ویژگی های درونی آن مکان و مردم باشد؟
آیا شادی در مکان نمیتواند دائمی باشد؟همواره لازم ست برای شاد بودن به شهربازی رفت؟
در ادامه شادی را از مظهر قرآن و معماری اسلامی و مصداق مدرسه بررسی میکنیم.
آیا می توان به سادگی از شهر و خانه سرپیچی کرد؟ شهر ها حکم می کنند و خانه ها دستور می دهند . خانه فریاد می شکد بی حیا باش ، شهر امر می کند که از خویشاونداند بگسل . اما حاک بر شهر کیست ؟ و کیست که خانه را اینگونه بنا می کند ؟ شاید برایمان مهم باشد که بدانیم خانه و شهر امروز ما در ایران چه دستور می دهند و در گذشته به پدران ما چه می گفتند .
و مهم تر اینکه چرا سخن معماری و شهرسازی ما تغییر کرده است ؟
ناگهانی رخ می دهد ؟ کسی از پشت سر ناگهانی می گوید ؟ خیر مراحلی در کار است و غیر از این بس اشتباهی بزرگ است . همگان می دانیم برای آنکه بتوانیم شروع به طراحی معماری کنیم نیاز به اطلاعات پایه از سایت و ... نیز داریم . علاوه بر آن سیر رسیدن به یک راه حل برایمان چنان اهمیت دارد که خود طرح نیز اهمیت دارد ، چرا که این سیر رسیدن به طرح است که عقیده و افکار پشت طرح را نشان می دهد . رنزو پیانو یکی از معماران برجسته ای است که نه تنها به تمامی این موضوعات توجه دارد بلکه اهمیت وی به این موضوعات باعث شده تا دیگران از وی تقاضا کنند تا این روش ها را به نمایش بگذارد . موزه ی کنونی موزه ی روش و عملکرد های رنزو پیانو است . باید این موضوع را نیز بیان کرد که این معمار در قید حیات است و مانند برخی کشور ها بزرگان بعد از مرگ بزرگ نمی شوند !
آیا ما نیز سیر رسیدن به طرح معماری مان برایمان اهمیتی دارد ؟ آیا تنها نتیجه ی کار است که نمایانگر یک معماری موفق است یا ... ؟
هرروز بسیاری از ما فکر میکنیم که چرا بناهای ارزشمند ما رو به ویرانی میرود و گاه گاه میشنویم که برای ساخت و ساز های شان بناهای تاریخی را تخریب میکنند.
مسئله تخریب نیست مسئله تخریب بدون تلاش برای احیا است.
مسئله هویت ماست که برای شان و برای مان ارزشی دارد؟
چقدر ما مقصریم و چقدر آنها؟
اگر ما تنها شعار میدهیم که معماری ما
پس هزاران سال معماری ما را باید بوسید و کنار گذاشت...
