زمانیکه طراح روح میبخشد

منطقه ای را تجسم کنید که مردم آن با درآمد نه چندان زیاد و رفاه نسبتا اندک روزگار میگذرانند و از قضا این منطقه در دوره های زمانی کوتاه مدت نیز دچار حوادث زیست محیطی و اقلیمی علی الخصوص سیلاب میشود که طبیعتا مرگ و میر این جمعیت را افزایش میدهد. چنین مناطقی در بخشهای مختلف دنیا کم نیستند و اکنون قصد داریم یک منطقه با چنین شرایطی را در کشور ویتنام بررسی کنیم. محلی که مردم دستخوش مشکلات اقتصادی هستند و روحیه ی آنها نیز بر اثر سیلهای واقع شده و خسارات وارده به منازلشان افت داشته است. و اینک طراحانی تلاش میکنند تا حرکتی را برای بهبود زندگی مردم در این ناحیه انجام دهند.

این پست و توضیحات مربوط به آن از وبسایت آرک دیلی استخراج شده است.

طراحان این مجموعه که افراد بومی این منطقه هم هستند، با استفاده از مصالح باقیمانده از ویرانه های سیل منطقه، نظیر داربستها و قطعات فلزی، و رنگ آمیزی آنها، فضایی با نشاط ایجاد کرده اند که کاربریهای ایستا و پویایی را پاسخگوست. کاربریهای ایستا نظیر سرویسهای بهداشتی و فضاهای کمکی، کاربریهای پویا نظیر کلاسهای درس، فضاهای تجمعی، سالن تئاتر و ... که کاربران آن میتوانند با دیوارهای متحرکش، فضا را شخصی سازی (پرسونالایز) کنند. همچنین طراحی این مجموعه با سیستمهای خورشیدی جهت تامین آب گرم و برق و ذخیره سازی آب باران، پایدار بوده و نیز استحکام کافی دربرابر سیلهای متداول منطقه را دارد.