پل هنر مسیری است که به «برج ایفل» ختم میشود و یکی مهم‌ترین کانون‌های گردشگری پاریس است و سالانه زوج‌های جوان زیادی از سراسر جهان به این مکان می‌آیند و قفلی را به نماد عشق‌شان به آن آویزان می‌کنند.
اما فارغ از این موضوع ، بیاییم با نگاهی معمارانه به این موضوع بنگریم....ما در این پل شاهد معماری ای هستیم که توسط مردم رخ میدهد و نه توسط معماری خاص!
ناگهانی رخ می دهد ؟ کسی از پشت سر ناگهانی می گوید ؟ خیر مراحلی در کار است و غیر از این بس اشتباهی بزرگ است . همگان می دانیم برای آنکه بتوانیم شروع به طراحی معماری کنیم نیاز به اطلاعات پایه از سایت و ... نیز داریم . علاوه بر آن سیر رسیدن به یک راه حل برایمان چنان اهمیت دارد که خود طرح نیز اهمیت دارد ، چرا که این سیر رسیدن به طرح است که عقیده و افکار پشت طرح را نشان می دهد . رنزو پیانو یکی از معماران برجسته ای است که نه تنها به تمامی این موضوعات توجه دارد بلکه اهمیت وی به این موضوعات باعث شده تا دیگران از وی تقاضا کنند تا این روش ها را به نمایش بگذارد . موزه ی کنونی موزه ی روش و عملکرد های رنزو پیانو است . باید این موضوع را نیز بیان کرد که این معمار در قید حیات است و مانند برخی کشور ها بزرگان بعد از مرگ بزرگ نمی شوند !
آیا ما نیز سیر رسیدن به طرح معماری مان برایمان اهمیتی دارد ؟ آیا تنها نتیجه ی کار است که نمایانگر یک معماری موفق است یا ... ؟
بیوتو نام طراحی است که با طرح آشپزخانه ی خود خدمتی بزرگ به یک جامعه ی بزرگ کرده است که بسیاری از ما انسان ها کاملا آنها را فراموش کرده ایم . افرادی که ناتوانی جسمی دارند در میان اقشار جامعه به کسانی تبدیل شده اند که کمبودی در زندگی دارند اما در واقع چنین نیست . فردی که ناتوانی جسمی دارد همانند فردی است که سر درد دارد . در واقع باید به عنوان یک مریضی به این موضوع نگاه کرد . آیا ما کسی که سرماخورده است را سرزنش می کنیم ؟ پس چطور هنگام دیدن یک فرد ناتوان احساسی می کنیم که نباید بکنیم ؟
آیا شما به عنوان یک طراح ، نگاهتان نیز مانند همگان است یا نگاهی بس عظیم تر دارید ؟
در بسیاری از دانشگاه های معماری مخصوصا در ایران فضایی برای تعامل دانشجویان جهت همکاری بین دوره ای بین افرادی که تجارب بیشتری در اختیار دارند و آنها که از چنین فضیلتی برخوردار نیستند وجود ندارد . در اکثر زمان ها چنین اتفاقاتی به حیاط و یا غذاخوری می انجامد که نتیجه ی مورد نظر و تعریف شده ی مذکور را به همراه نخواهد داشت . بسیاری ادعا دارند که چنین فضا هایی را خود دانشجویان باید خلق کنند . بدیهی است که این دانشجویان چنین حسی داشته اند اما حسی که به نتیجه رسیده است .
آیا شما نیز وجود چنین فضایی برای تعامل را تجربه کرده اید ؟ آیا به سادگی هر چه تمام تر نمیتوان چنین فضایی خلق کرد ؟
یکی از بهترین روش هایی که در یک طراحی می توان مد نظر داشت طراحی مدولار است . در این نوع طراحی به راحتی می توان کار را چنان آسان ، اقتصادی و بهینه کرد که حتی یک کاربر ساده نیز بتواند آن را بخرد و آن را درست کند . در این طراحی شرکت ایکیا ، تمامی قطعات به گونه ای طراحی شده اند که کاربر با داشتن حداقل تجربه می تواند آشپزخانه ی خانه ی خود را خود بسازد .
طراحی مدولار ، جابجایی آسان ، خرید آسان ، قیمت ارزان ، نصب راحت ، خلاقیت مشتری ، اساس کار طراحی داخلی و مبلمان
نیازی به توضیح نیست . ما هیچ نگوییم . تنها باید نظاره کرد و دید و دید و دید تا به آنچه مدت ها صدا کرده است چه از آب در آمده . قطعا در هر کاری ضعف ها و نکات مثبتی وجود دارد . اما باید به این ترازو خوب نگاه کرد که خود چه می گوید . ترازو ی ما دیجیتالی نیست . نیازی به اعتماد نیست . ترازو ی ما همان وزنه های قدیمی است و ما به خوبی سنگینی را مشاهده می کنیم .
آیا جلوه ی معماری ملت ما برای دیگر جهانیان چنین اندیشه و ذاتی دارد ؟ شاید ذات معماری ما واقعا چنین است و نباید انتظاری بیش از این داشت . نظر شما چیست ؟
به ما آموخته اند که بیشتر در مقطع طراحی کنید تا پلان . چرا که ممکن است سریع تر به کیفیت مورد نظر برسید . آن نتیجه ای که بسیار به کیفیت فضایی مد نظر مربوط است . حال باید در این خانه بسیار تامل کرد که روش طراحی چگونه بوده است . از پلان به مقطع . از مقطع به پلان . از پلان در مقطع و یا از مقطع در پلان ؟ مساله این است .
معماری, این هزار توی اسرار آمیز, محیط زندگی مارا می سازد و میتواند مارا آرامش بخشد و شاد سازد. اما این تمام معماری نیست. میتوان بسیاری از مشکلات را نیز حل نمود. مشکل کودکانی که به هر دلیلی در محیط خشک بیمارستان قرار میگیرند و علاقه ای به ماندن در آنجا ندارند. مشکل عدم تشخیص پله ها و ارتفاع هر پله توسط افراد کم بینا یا نا بینا یا سر خوردن روی ورودی های خیس و.... مشکلاتی ست که معمار فارغ از زیبا سازی محیط باید چاره ای برای آن بیاندیشد.
یکی از این موارد قابل توجه و بسیار تاثیر گذار, کف سازی محیط است.
در ادامه با مثال ها وعکس ها با این ظرایف در کف سازی محیط بیشتر آشنا میشویم ودر آخرهم با معرفی پروژه بیمارستان اطفال اولینا در لندن و ویژگی های کف سازی این محیط و تاثیر آن بر کودکان, تصویر قابل لمس تری از تاثیر کف سازی بر محیط برایمان روشن میشود.
معمار تنها به آنچه که در یک زمان رخ می دهد توجه نمی کند . می توان گفت نه تنها در یک زمان، بلکه معمار چنان به کاربر فکر می کند که زمان را نیز در زندگی او موثر می داند . بنابر این به موضوعاتی توجه می کند که کاربر در طول زمان در حال انجام دادن آن است . دیدن یک موضوع از یک پرسپکتیو می تواند کاملا فکر شده ، طراحی شود اما برای پرسپکتیو های گوناگون در حین حرکت چه فکری می توان کرد؟ سقف هایی که در معماری های کنونی بسیار می توان آنها را مشاهده نمود کاملا از این موضوع استفاده کرده و ایده ها و خلاقیت های نوینی را ایجاد نموده اند.
جدا از بررسی ذات آثار مدرن و دلایل آنها ، موضوعی که می توان به آن پرداخت سادگی در عین پختگی می باشد . پروژه ی کنونی توسط یک تیم برزیلی برای یک واحد مسکونی طراحی شده است . به وضوح می توان مشاهده کرد که چگونه توجه به دیتیل و عناصر جزئی می توانند در یک عنصر معماری ساده کار را به تکامل برسانند .
برای نمونه می توان
شاید در نگاه اول ، نصب یک تبلیغ ، اگهی یا هر چیز دیگر بر در و دیوار یک شهر امری غیر مهم باشد اما هنگامی که این موضوع تبدیل به یک تجارت و یک صنعت می شود موضوع کاملا تغیر پیدا می کند . در اینجا این دیگر ما نیستیم که تصمیم می گیریم در شهرمان چه ببینیم و چگونه زندگی کنیم . حمله ی متوالی بسیاری از تبلیغات ناخواسته ی بصری از دیوار های شهرمان ذهن بزرگ ما را پر از هشدار های تبلیغاتی می کنند و ما چاره ای برای ندیدن آنها نداریم .
شرکت طراحی و معماری O Studio ، یک شرکت چینی است که تخصص ویژه ای در بهسازی و نوسازی ساختمان های مخروبه ی بتنی دارد . در طرح کنونی مشاهده می کنیم که خوابگاه دانشجویی مخروبه ی شهر چین ، چقدر خلاق به یک هتل جوان پسند و بسیار مدرن تبدیل شده است .
ما نیز کم مخروبه نداریم .نظر شما در مورد بهسازی این مخروبه های شهرمان چیست ؟
تالیف و چاپ اولین نشریه دانشجویی معماری پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران
توسط انجمن علمی معماری دانشکده
مدیر مسئول،سردبیر،طراح گرافیک: ارشیا اقبالی
صفحه آرایی: سروش کلاتیان
ویراستار: محمد محمدخانی
هیئت تحریریه: امیرحسین وفا، محمدسجاد منصورنیا ، پیوند طاهری، کیمیا معتمدی ، نیما دبیریان، یاسمن هدایت ،علی قاضی زاده
برای دسترسی به شماره های آینده نشریه به ایمیل زیر اطلاع دهید.
naam.aa.ut@gmail.com
با انحنایی کوچک می توانیم صندلی های آتلیه مان را روی یکدیگر قرار دهیم . یکی از معضلات آتلیه ها هنگام جمع کردن وسایلشان برای ایجاد فضایی بزرگ تر روی هم قرار دادن صندلی ها است . اما در آتلیه ما چنین امکانی وجود ندارد . با این ایده که در واقع به آتلیه مربوط نیست ، به راحتی میتوان از فرصت های بزرگی که در اطرافمان وجود دارد و به آنها توجهی نمی کنیم ، استفاده کنیم .
آیا ما نیز نگاهی بنیادین به عناصر دور و کنارمان داریم ، یا هر روز سر به زیر می رویم و سر به زیر برمی گردیم؟
شرکت chartier dalix architectes ، پروژه ی مدرسه ی ابتدایی خود را به خوبی به سرانجام رساند . این مدرسه ترکیبی از محیط شهری و فضای کودکانه ی یک دبستان در شهر پاریس در فرانسه است . علاوه بر اهمیت بر فضا های خارجی و باز می توان به ارتباط فضایی طبقاتی و همین طور امکاناتی مانند سالن ژیمناستیک و ... اشاره نمود که خود برای یک دبستان چیزی فرا تر از انتظار است . اما خلاقیت در اینجاست که این مجموعه همان طور که ظاهرش بیان می کند در کاربری نیز کاملا با شهر هماهنگ است و فعالیت های خود را با شهر به اشتراک می گذارد . برای مثال همان سالنی که نام برده شد !
اینکه فرزندانمان کجا درس می خوانند چه اهمیتی دارد؟
آیا در معماری کشور ما نیز به دبستان ها و مهد کودک ها همان میزان توجه می شود که به دانشگاه توجه می شود ؟ اهمیت این موضوع تا چه حد است ؟
در منطقه ی بسیار قدیمی اسپانیا ، استدیو ازبیلت ، مکانی بسیار فرسوده ، کم نور ، و کوچک را بازسازی نموده است . مکانی که برای روحیه ی طراحان بسیار بد و نامناسب بود چرا که یکی از نیاز های اساسی برای یک طراح ، محیطی باز و پر نور است . اما مشاهده خواهیم کرد که چگونه این مکان بسیار کوچک تبدیل به یک استدیو ی بسیار کاربردی شده است .
آیا ما نیز با اندکی تغییر و تحول در محیط کار خویش نمی توانیم کیفیتی به مراتب بالا تر از آنچه هم اکنون تجربه می کنیم ایجاد نماییم؟
آنچه امروز با آن در ایران مواجه هستیم ساخت و ساز های انبوه سازانی است که بدون در نظر گرفتن آینده تنها به حال می نگرند و اندکی بعد از آن را . در این طرح ساده اما زیبا که هتل NAKA phuket نام دارد یکی از موفق ترین پروژه های بزرگ است که به صورت کاملا ساده اما مدولار بدون ایجاد شهرک سازی های بلند مرتبه ، با حفظ حریم توانسته است آسایش و آرامش را برای انسان فراهم نماید.
آیا نمیتوان در معماری کنونی کشور ما نیز با استفاده از ساخته های مدولار کیفیت مورد نیاز را برای انبوه سازی ایجاد نمود ؟
هنگامی که در معماری کشور خویش هیچ توجه به معلولین نمی شود ، افرادی که نه تنها هیچ ضعفی نسبت به دیگر اعضای جامعه ندارندبلکه در بسیاری از زمینه ها بسیار فعال تر از دیگر ها هستند ، آدام روت از تکنولوژی نوین جهانی یعنی پرینتر های سه بعدی استفاده می کند و سهم خود را جهت آسان نمودن زندگی برای افرادی که توانایی راه رفتن خود را از دست داده اند ایفا می کند .
آیا در معماری ما نیز به چنین افرادی توجهی می شود ؟
