چرا نباید معمار شد؟

تا کنون دلایل زیادی مبنی بر مفید بودن رشته‌ی معماری شنیده‌ایم. دلایلی بر سودمندی این رشته برای دانشجو، حرفه‌مند، جامعه و شهروندان عادی. هر ساله تعداد زیادی از جوانان کشورمان به سوی این رشته متمایل می‌شوند و تعداد زیادی هم فارغ‌التحصیل می‌گردند. در این پست قصد داریم دلایلی را برای نرفتن به سراغ این رشته عنوان کنیم. قدری از سختی‌ها و دشواری‌های این رشته بگوییم تا واقعیت امر برای تازه واردان و علاقمندان نیز روشن شود. به نظر شما چه دلایلی میتواند باعث صرف نظر کردن از این رشته شود؟ یک معمار در دوره دانشجویی و حرفه‌ای خود چه سختی‌هایی را تحمل می‌کند که مختص همین رشته است؟ منتظر خواندن نظراتتان هستیم.

نصیحتهای پدربزرگ - قسمت چهارم

نصیحتهای پدربزرگ تدوین برخی از تجربیاتی بودند که در طی دوران دانشجویی برای نویسنده آشکار شدند. مواردی که اغلب بر اثر تصمیمات اشتباه و فقدان تجربه کافی به دست آمدند. هدف از گردآوری آنها اشاعه این تجربیات خصوصا در میان قشر دانشجوست تا دانشجویان کمتر در این خصوص مرتکب تصمیمات اشتباه شوند. در ادامه قسمت آخر این تجربیات را با هم مرور خواهیم کرد.

نصیحتهای پدربزرگ - قسمت سوم

در نوشتارهای پیشین، در قالب دو یادداشت جداگانه (اینجا و اینجا) به معرفی برخی مهارتهایی پرداختیم که تقویتشان به کیفیت زندگی دانشجویان معماری کمک میکند. حرفهایی که از طرف صرفا یک سال بالایی ذکر میشوند و بیشتر برشمردن چیزهاییست که برای خودمان مغفول مانده بودند. در این یادداشت چند مورد جدید به این تجارب افزوده شده و مهارتهای جدیدی را با هم مرور میکنیم. اگر حتی یکی از این موارد نیز برای یک خواننده مورد توجه قرار بگیرد، سهم عمده رسالت این پستها برآورده شده است.

برگزاری نمایشگاه عکس در دانشگاه هنر

سفر واژه ایست که برای هر انسانی معنای خاص و تجهیزات مورد نیاز خود را دارد. اما اگر دانشجوی معماری باشید شاید بتوان آن را در چند واژه خلاصه کرد:

یک کوله پشتی،کفش مناسب،کیسه خواب و ...دوربین عکاسی! 

از طی مسیر و هم صحبتی با دوستان که بگذریم یکی از جذاب ترین لحظات سفر برای یک دانشجوی معماری ثبت لحظات از نگاه خودش است و حتما همه ی ما آرشیوی از این لحظات را در گوشه ای داریم که هر از چند گاهی سری به آن می زنیم.

اما همیشه ته دلمان می گوییم چه می شد که می توانستیم این خاطرات را بار دیگرازنزدیک لمس کنیم؟ شاید  سفری مجدد،ممکن نباشد اما آیا راه دیگری نیست؟

آخرین شب (زندگی معمارانه ما)

 

چند روش برای ارتقاء بازدهی کار معماران

در روز چند ساعت کار میکنید؟ نه فقط کار حرفه ای در محیطهای کاری. کلا چند ساعت رو به کارهای هدفمندتون اختصاص میدین. یعنی اعمالی که سر یک زمان مقرر و از پیش تعیین شده باید به بازدهی مشخص و معینی برسن. در تمام طول این مدت که مشغول هستین، عادتهایی هستند که ممکنه ضرورت چندانی هم برای انجامشون نباشه اما "زمان" شما رو هدر میدن. یا برعکس. ممکنه کارهایی باشه که خیلی خوب باشه انجامش بدین اما تا کنون بهش توجهی نداشتید. در این پست قصد داریم یه تعداد از این کارهای خوب یا عادات نابجا رو مرور کنیم که بتونه باعث پیشرفت راندمان کاریمون بشه.

 ضمن اینکه این پست برگرفته از چکیده مقالات انگلیسی و نیز با مکمل تجربیات شخصی است.

یک روز در کارگاه طاق زنی پردیس هنرهای زیبا (تویزه زنی)

به لطف خدا در پردیس هنرها در ترم گذشته کارگاهی برای ساخت نمونه طاقهایی (البته فقط بخش تویزه زنی) شکل گرفت و دانشجویان واحد معماری اسلامی 2 مشغول به ساخت شدند. 4 نوع طاق متفاوت به 4 گروه واگذار شد و هرگروه قبل از روز کارگاه ماکت قوس خود را ساخته بود.

فرآیند پروژه ساخت به شرح زیر بود: