پالمیرا: درخشش دوباره مروارید؟
جنایاتی که داعش مرتکب شد + تلاش های جهانی برای بازسازی آثار تاریخی
چند ورق دیگر از سرگذشت ما انسان ها از دفتر سترگ تاریخ گم شد. این بار در پالمیرا. شهری که روزگاری ملکه زنوبیا، با قدم زدن در میان ستون های طلایی رنگش، به فکر چاره اندیشی در روابط خود را ساسانیان و رومیان بود.
سرزمینی که مدتی در امپراتوری ایران بود و خیلی زود به دست رومیان افتاد. پس از چندی، اعلان استقلال کرد و خیلی زود به یک امپراطوری تبدیل شد.
قدمت این شهر به عصر برنز می رسد. در اسناد تاریخی آمده که حدود 4000 هزار سال پیش "پوزور ایشتر"، حاکم پالمیرا با آشوریان یک قرارداد تجاری بست.
کتاب مقدس، از این جا به نام «تدمر» tadmor، شهری بیابانی که به دست سلیمان نبی تاسیس (یا نیرومند) شد نام برده.
این شهر چون مرواریدی درخشان، در واحه های سوریه می درخشد. جهان گردان آن را «مروارید صحرا» می شناسند. تا پیش از جنگ داخلی سوریه سالانه 150.000 نفر از این سایت دیدن می کردند. اما پس از شدت گرفتن جنگ و تنش های داخلی بود که در سال 94 این شهر تاریخی به دست داعش افتاد. گروهی تروریستی که ایدئولوژیک با تاریخ مشکل دارند و با تفسیر تند خود از اسلام، تحمل سرپا بودن «بت» ها را ندارد.
تخریب ها را به روایت تصویر:
معبد تاریخی بل، پیش از داعش
تصویری به روایت از دوربین های رسانه ای داعش: معبد بل
تصویری به روایت از دوربین های رسانه ای داعش: معبد بل
آن چه که به جا مانده: معبد بل
طاق نصرت: پیش از حمله داعش
طاق نصرت: پس از حمله داعش
آمفی تءاتر پالمیرا: جایی که به خاطر کاربردی بودنش، کم ترین آسیب ممکن را دید. مکانی برای اعدام مخالفان
موزه آثار باستانی پالمیرا:
تخریب مجسمه های تاریخی:
یکی از مهم ترین جنایات داعش: نابود کردن تمثیل شیر پالمیرا، قرن یک پیش از میلاد مسیح
بداخلاقی هایی که در موصل هم شاهدش بودیم:
جدید ترین اقدام داعش: هفته پیش داعش این دروازه را که متعلق به سده 7 پیش از میلاد و مربوط به پادشاهان آشوری بود را تخریب نمود
هنوز چند روزی از این جنایت جدید نگذشته: دروازه «ادد» و دیوار تاریخی نینوا تخریب شد.
این بداخلاقی ها دیر یا زود تمام می شود و سوریه، با زخم هایی عمیق، نیازمند مرهم است، مرهمی معمارانه! در این میان وظیفه ی ما معماران چیست؟
از همان روز های اولیه، یونسکو در بیانیه ای، تخریب ها را محکوم نمود و بنابر آن شد که تا 5 سال دیگر سایت های تخریب شده بازسازی شوند. در این اثناء معماران، مورخین و هنرمندان با همکاری و بررسی مدارک، تحقیقات اولیه خود را شروع کرده و می کوشند تا به بهترین نحو به وظیفه ی خود را عمل کنند.
یکی از اولین کار هایی که صورت گرفت مدلینگ آثاری بود که تخریب شده بودند. از جمله معبد «بل» (لینک تصاویر بیش تر)
اما از طرف دیگر معمارهای ایتالیایی که همواره در بازسازی و مرمت آثار آوازه دارند، قصد دارند تا طاق نصرت پالمیرا را با تصاویر به جا مانده و مدارک باستان شناسی با پرینتر سه بعدی دوباره سازی کنند.
در عصر اخیر تندی هایی که علیه تاریخ و آثار آن صورت گرفته، تعجب برانگیز است. خاورمیانه -مهد تمدن- کم ترین توجه خود را معطوف به آثار تاریخی نموده. برای مثال در جنگی که هم اکنون در شبه جزیره عربستان در حال رخداد است، تا به حال 67 اثر باستانی از سرزمین ملکه سباء نابود شده است.
جای نگرانی است. ولی احتمالا در سال های آتی تکنولوژی به صورت جدی در حوزه بازسازی خودنمایی خواهد کرد. بعضا به کمک پرینتر ها یا شاید با واقعیت های افزوده.
به عصری وارد شده ایم که اگر اطلاعات مربوط به هر پدیده ای را داشته باشیم، بالقوه خود آن را داریم.
