جنایاتی که داعش مرتکب شد + تلاش های جهانی برای بازسازی آثار تاریخی
چند ورق دیگر از سرگذشت ما انسان ها از دفتر سترگ تاریخ گم شد. این بار در پالمیرا. شهری که روزگاری ملکه زنوبیا، با قدم زدن در میان ستون های طلایی رنگش، به فکر چاره اندیشی در روابط خود را ساسانیان و رومیان بود.
در این دنیا می توانیم خیلی راحت تر از این ها زندگی کنیم! فقط باید بهتر از تکنولوژی استفاده کرد.
چند سال پیش هیولایی دوست داشتنی متولد شد. هنوز آن قدر ها بزرگ نیست که بتواند تمام ابعاد زندگی ما انسان ها را تحت تاثیر قرار دهد. اسمش را «واقعیت افزوده» گذاشتند. (Augmented Reality)
مساله فضاهای سبز در زندگی شهری به جد دغدغه است. غالبا این دغدغه جدی، با پارک ها و فضاهای سبز کوچک شهری جواب داده میشن. در داخل کشور هم (حداقل در پایتخت) پارکهای خوبی ساخته شده اند. در سابر شهرها هم بعضا باغهای خوب و گاه تاریخی وجود دارن و با مردم در ارتباط هستن. اما در ادامه یک پروژه رو که در ابعاد شهری قابل بررسیه معرفی میکنیم. ویژگی بارز این پروژه، زنده کردن فضای مرده و تمهیدات معماران برای ارتباط بیشتر پروژه با مردمه. فکر میکنم این دست کارها بخصوص با توجه به فضای آلوده ی تهران، جو خشن، فاصله ی مردم از طبیعت و تشنج غلیظی که در شهر وجود داره نیاز عمده ای از شهر رو برطرف کنه. مسئله خیلی مهم هم مکان یابی پروژه است که چطوری میشه این پروژه رو تبدیل به یک معبر کرد و از حالت پارک خارجش کرد. ضمن اینکه خطی بودن این فضا امکان گسترشش در شهر رو فراهم میکنه و درکنار اون، دسترسی از هر نقطه شهر آسون تر میشه.
در منطقه ی بسیار قدیمی اسپانیا ، استدیو ازبیلت ، مکانی بسیار فرسوده ، کم نور ، و کوچک را بازسازی نموده است . مکانی که برای روحیه ی طراحان بسیار بد و نامناسب بود چرا که یکی از نیاز های اساسی برای یک طراح ، محیطی باز و پر نور است . اما مشاهده خواهیم کرد که چگونه این مکان بسیار کوچک تبدیل به یک استدیو ی بسیار کاربردی شده است .
آیا ما نیز با اندکی تغییر و تحول در محیط کار خویش نمی توانیم کیفیتی به مراتب بالا تر از آنچه هم اکنون تجربه می کنیم ایجاد نماییم؟
