ابیانه ( ثمین رایمند )
- ۱ نظر
- ۲۸ شهریور ۹۴ ، ۱۷:۰۱
تاقچه های ال شکل مدولار کاری است از استدیو طراحی objet optimisé . به سادگی هر چه تمام تر میتوان مشاهده کرد اتصالات سخت و جدا نشونده به راحتی از این طرح فاصله گرفته اند . دیگر نیازی به میخ و چکش و چسب نیست . هنگام جابجایی یا تغییر دکوراسیون نیز مشکلی نخواهیم داشت چرا که به راحتی هر چه تمام تر ، تمام قطعات بر روی هم قرار خواهند گرفت .
طرح 3 معماری . موزه صلح . سایت طراحی : پارک وی
طراحان : علیرضا هوشمندی . پدرام رایانپور . اساتید راهنما : دکتر محمد رضا رحیم زاده ، مهندس آزاده فرزاد پور
صخره نوردان پرو ای به این فکر افتاده اند تا برای خود خانه ای هر چند حقیر در بالا دست ها ، آنجا که آسمان و زمین دیگر غریبه نیستند ، بسازند و از زندگی لذت ببرند . اتاقکی که با استفاده از تکنولوژی سازه های فلزی و به صورت کاملا مجزا ایجاد شده توسط کوهنوردان در ارتفاع 122 متر بالاتر از سطح زمین سر هم و ساخته شده است . این اتاقک هر چند حقیر معماری ای بس گستره دارد که از آن میتوان به یک فضای خواب ، فضای غذاخوری و فضای سرویس بهداشتی خصوصی اشاره کرد .
چگونه می شود به زندگی ای فراتر از زندگی روزمره ی شهری فکر کرد ؟ آیا ما هنوز اندرخم یک کوچه ی خود مانده ایم یا ... ؟
آیا می توان به سادگی از شهر و خانه سرپیچی کرد؟ شهر ها حکم می کنند و خانه ها دستور می دهند . خانه فریاد می شکد بی حیا باش ، شهر امر می کند که از خویشاونداند بگسل . اما حاک بر شهر کیست ؟ و کیست که خانه را اینگونه بنا می کند ؟ شاید برایمان مهم باشد که بدانیم خانه و شهر امروز ما در ایران چه دستور می دهند و در گذشته به پدران ما چه می گفتند .
و مهم تر اینکه چرا سخن معماری و شهرسازی ما تغییر کرده است ؟
ناگهانی رخ می دهد ؟ کسی از پشت سر ناگهانی می گوید ؟ خیر مراحلی در کار است و غیر از این بس اشتباهی بزرگ است . همگان می دانیم برای آنکه بتوانیم شروع به طراحی معماری کنیم نیاز به اطلاعات پایه از سایت و ... نیز داریم . علاوه بر آن سیر رسیدن به یک راه حل برایمان چنان اهمیت دارد که خود طرح نیز اهمیت دارد ، چرا که این سیر رسیدن به طرح است که عقیده و افکار پشت طرح را نشان می دهد . رنزو پیانو یکی از معماران برجسته ای است که نه تنها به تمامی این موضوعات توجه دارد بلکه اهمیت وی به این موضوعات باعث شده تا دیگران از وی تقاضا کنند تا این روش ها را به نمایش بگذارد . موزه ی کنونی موزه ی روش و عملکرد های رنزو پیانو است . باید این موضوع را نیز بیان کرد که این معمار در قید حیات است و مانند برخی کشور ها بزرگان بعد از مرگ بزرگ نمی شوند !
آیا ما نیز سیر رسیدن به طرح معماری مان برایمان اهمیتی دارد ؟ آیا تنها نتیجه ی کار است که نمایانگر یک معماری موفق است یا ... ؟
پروژه ای که مشاهده می کنید یک پروژه ی بومی سازی شده در هایتی است . این پروژه با فکری بزرگ و با پشتوانه و همکاری محلیان به بهترین روش ممکن اجرا شده است و هم اکنون نیز محلیان در حال استفاده از این بنای معماری پایدار اند .
آیا ما نیز در میان انبوه اردو ها و طرح های جهادی و یا دولتی نمی توانیم اندکی معماری را نیز در دل کار و نیت خود جای دهیم ؟ آیا با این کار نمی توانیم رضایت بیشتری ایجاد کنیم ؟ آیا سرمایه ی کشور خود را بهتر استفاده نخواهیم کرد ؟
بیوتو نام طراحی است که با طرح آشپزخانه ی خود خدمتی بزرگ به یک جامعه ی بزرگ کرده است که بسیاری از ما انسان ها کاملا آنها را فراموش کرده ایم . افرادی که ناتوانی جسمی دارند در میان اقشار جامعه به کسانی تبدیل شده اند که کمبودی در زندگی دارند اما در واقع چنین نیست . فردی که ناتوانی جسمی دارد همانند فردی است که سر درد دارد . در واقع باید به عنوان یک مریضی به این موضوع نگاه کرد . آیا ما کسی که سرماخورده است را سرزنش می کنیم ؟ پس چطور هنگام دیدن یک فرد ناتوان احساسی می کنیم که نباید بکنیم ؟
آیا شما به عنوان یک طراح ، نگاهتان نیز مانند همگان است یا نگاهی بس عظیم تر دارید ؟
در بسیاری از دانشگاه های معماری مخصوصا در ایران فضایی برای تعامل دانشجویان جهت همکاری بین دوره ای بین افرادی که تجارب بیشتری در اختیار دارند و آنها که از چنین فضیلتی برخوردار نیستند وجود ندارد . در اکثر زمان ها چنین اتفاقاتی به حیاط و یا غذاخوری می انجامد که نتیجه ی مورد نظر و تعریف شده ی مذکور را به همراه نخواهد داشت . بسیاری ادعا دارند که چنین فضا هایی را خود دانشجویان باید خلق کنند . بدیهی است که این دانشجویان چنین حسی داشته اند اما حسی که به نتیجه رسیده است .
آیا شما نیز وجود چنین فضایی برای تعامل را تجربه کرده اید ؟ آیا به سادگی هر چه تمام تر نمیتوان چنین فضایی خلق کرد ؟
روزگاری است که از دستگاه پرینتر سه بعدی با خبریم اما دقایقی نیز هم هست که از انقلابی مجدد در شکوفایی این دستگاه متوجه خواهیم شد . ام ایکس تری دی نام شرکتی هلندی است که توانسته پرینتر سه بعدی ای طراحی کند که این پرینتر همراه اثر پرینت شده توسط خودش زندگی می کند . یعنی در واقع دستگاه پرینتر سه بعدی بر روی کاری که قرار است پرینت شود سوار می شود و او را تا به نتیجه رسیدن همراهی خواهد کرد و در نهایت با یک خدا حافظی دوستانه پوزخندی به آنهایی می زند که از قافله جا مانده اند .
یکی از بهترین روش هایی که در یک طراحی می توان مد نظر داشت طراحی مدولار است . در این نوع طراحی به راحتی می توان کار را چنان آسان ، اقتصادی و بهینه کرد که حتی یک کاربر ساده نیز بتواند آن را بخرد و آن را درست کند . در این طراحی شرکت ایکیا ، تمامی قطعات به گونه ای طراحی شده اند که کاربر با داشتن حداقل تجربه می تواند آشپزخانه ی خانه ی خود را خود بسازد .
طراحی مدولار ، جابجایی آسان ، خرید آسان ، قیمت ارزان ، نصب راحت ، خلاقیت مشتری ، اساس کار طراحی داخلی و مبلمان
نیازی به توضیح نیست . ما هیچ نگوییم . تنها باید نظاره کرد و دید و دید و دید تا به آنچه مدت ها صدا کرده است چه از آب در آمده . قطعا در هر کاری ضعف ها و نکات مثبتی وجود دارد . اما باید به این ترازو خوب نگاه کرد که خود چه می گوید . ترازو ی ما دیجیتالی نیست . نیازی به اعتماد نیست . ترازو ی ما همان وزنه های قدیمی است و ما به خوبی سنگینی را مشاهده می کنیم .
آیا جلوه ی معماری ملت ما برای دیگر جهانیان چنین اندیشه و ذاتی دارد ؟ شاید ذات معماری ما واقعا چنین است و نباید انتظاری بیش از این داشت . نظر شما چیست ؟
به ما آموخته اند که بیشتر در مقطع طراحی کنید تا پلان . چرا که ممکن است سریع تر به کیفیت مورد نظر برسید . آن نتیجه ای که بسیار به کیفیت فضایی مد نظر مربوط است . حال باید در این خانه بسیار تامل کرد که روش طراحی چگونه بوده است . از پلان به مقطع . از مقطع به پلان . از پلان در مقطع و یا از مقطع در پلان ؟ مساله این است .
بسیاری از رنگ ها در تضاد با یکدیگر هستند و برخی نیز تکمیل کننده ی یکدیگر اند . گفتن این موضوع که رنگ هایی که با یکدیگر تضاد دارند یا رنگ هایی که با یکدیگر در تعادلند می توانند ترکیب رنگی بهتری باشند جمله ای نا درست خواهد بود چرا که این ترکیب آنها است که سخن جدیدی بیان می کند و سخن جدید باید ارزیابی شود . در ادامه ی مطلب چندین ترکیب رنگی که توسط هنرزمندی به نام میازاکی خلق شده اند را مشاهده خواهیم کرد .
زاینده رود تو به چه روز در آمدی ؟ دیگر چرا چنان غم زده ای که دوستان یا غیر دوستانت چنین فکری به حالت کنند ؟ اما همین بهتر که حداقل فکری به حالت می کنند تا که ما دوستان نیز نگاهت هم نمی کنیم . تو خود قاضی باش
نظر شما در این رابطه چیست ؟ شما نیز قاضی باشید ...
معمار تنها به آنچه که در یک زمان رخ می دهد توجه نمی کند . می توان گفت نه تنها در یک زمان، بلکه معمار چنان به کاربر فکر می کند که زمان را نیز در زندگی او موثر می داند . بنابر این به موضوعاتی توجه می کند که کاربر در طول زمان در حال انجام دادن آن است . دیدن یک موضوع از یک پرسپکتیو می تواند کاملا فکر شده ، طراحی شود اما برای پرسپکتیو های گوناگون در حین حرکت چه فکری می توان کرد؟ سقف هایی که در معماری های کنونی بسیار می توان آنها را مشاهده نمود کاملا از این موضوع استفاده کرده و ایده ها و خلاقیت های نوینی را ایجاد نموده اند.
همواره گفته می شود که تک تک اجزای یک معماری باید به گونه ای سامان دهی شوند که همه به یک وحدت و یک کل منتهی بشوند . در بسیاری از معماری هایی که در جهان وجود دارد می توان این موضوع را به وضوح مشاهده نمود . تکرار برخی عناصر معماری در جای جای یک سناریو ی معماری میتوان عامل کشش و یا جذب جمعیت پشتیبان باشد . به طور بسیار ساده و ابتدایی میتوان این موضوع را به صورت یک داستان در تصاویر مربوطه مشاهده نمود .
در گذشته ای بسیار دور که همگی به یاد داریم و یا خاطره یا تصویری از آن را دیده ایم ، کاربری ای به نام طاقچه مکانی بوده است برای هر آنچه اولویتی بیش از بر روی زمین بودن داشته است . کیونگ یو چونگ طراحی است که طاقچه ای متفاوت از آنچه در ذهن داریم را بوجود آورده است.
همواره یکی از موضوعاتی که در معماری کنونی بسیار به آن توجه شده است انعطاف پذیری و قابلیت انتخاب در ویژگی های یک اثر است. در طرح کنونی ...
جدا از بررسی ذات آثار مدرن و دلایل آنها ، موضوعی که می توان به آن پرداخت سادگی در عین پختگی می باشد . پروژه ی کنونی توسط یک تیم برزیلی برای یک واحد مسکونی طراحی شده است . به وضوح می توان مشاهده کرد که چگونه توجه به دیتیل و عناصر جزئی می توانند در یک عنصر معماری ساده کار را به تکامل برسانند .
برای نمونه می توان