نمایشگاه مجازی هنر قرن بیستم(قسمت دوم)

ال لیزیتسکی/ Lissitzky

الف) طرح دو آسمان خراش افقی، 1925

ب) تایپوگرافی

هنرمند پیشتاز روسی، که علاوه بر نقاشی در عرصه ی طراحی حروف و پوستر سازی و طراحی غرفه نمایشگاه فعالیت داشت. او با نقاشی داستان دو مربع (١٩٢٠) خود را پیشگام طراحی نوین حروف معرفی کرد. نظرات سوپره ماتیسم و کنستراکتیویسم را به هم آمیخت و گروه جی را بنیان نهاد.

واسیلی کاندینسکی/  Wassily Kandisky

الف) خطوط متقاطع، 1923، هنر آبستره

ب) ترکیب بندی شماره٧ ، 1913،  هنر آبستره

کاندینسکی شخصیت اثر گذار بر هنر سده ی بیستم، پیشگام نقاشی انتزاعی، بنیان گذار گروه سوار آبیفام است. از نظر او اگر هماهنگی های ناب تصویری عاری از صور عینی یا استعاری باشند، همچون اصوات ناب موسیقی روح انگیز می شوند، هنرمند آزادانه از انگیزش های روحی خویش پیروی می کند؛ حتی مختار است از صور طبیعی یکسره چشم بپوشد و خود را کاملا به نیروی بیانی  شکل ها رنگین بسپارد. تنها قانون او "ضرورت درونی" است. وی تحت تاثیر سوپره ماتیسم و کنستراکتیویسم به تدریج نظامی از سطوح و خطوط رنگی را جایگزین شکل های انداموار می کند. 

آثار بعدی او متاثر از میرو*  شکل های سیال تر و کیفیت سورئالیست به خود گرفتند.

*Joan Miro

فرنان لژه/ Leger

الف) کارگران ساختمان، 1950

ب) ورق بازان، 1917

لژه با بینشی آینده گرا وبا زبانی صریح به ستایش شادمانه ی جهان صنعتی نوین و انسان سازنده ی این جهان پرداخت.

نقاشی هایش به نگاهی گذرا بر فضای داخل کارخانه شباهت دارند، داربست های ایستا با ریتم قطعات متحرک ماشین در می آمیزد تا فرم های هندسی حاوی نشانه های اشیا را بسازند.

ولادیمیر یوگرافوویچ تاتلین/  Vladimir Yevgraphovich Tatlin

الف) ماکت نمای یادمان انترناسیونال سوم ، 1919، موزه هنر مدرن استکهلم

ب) لتالین(ماشین پرنده با استفاده از نیروی انسانی)، 1929-1931، موزه هنر مدرن استکهلم

آنتونیو سانت الیا/ Antonio Sant`Elia

طرح های معماری فتوریستی سانت الیا، 1914

سانت الیا به ترسیم شهر جدیدی مطابق با اصول نظری جنبش فوتوریسم پرداخت. تصاویر این شهر خیالی بسیار مدرن، شامل آسمان خراش های بسیار مرتفع و بدون هیچ گونه تزیینات بود. وی شهری را تصور کرده بود که مشابه آن در آن زمان در اروپا وجود نداشت. اگرچه سانت الیا هیچ ساختمانی به سیک فوتوریسم احداث نکرد، از او حدود ٣٠٠ تصویر بر جای مانده است. تمامی این آثار بعدها بر افکار و طرح های معمارانی چون لوکوربوزیه، گروپیوس و همچنین سبک هایی چون کانستراکتیویسم و های_تک اثر گذارد.

اومبرتو بوتچونی/ Umberto Boccioni

شکل های بدیع تداوم در فضا ، 1913، مفرغ، بلندی: 108 سانتی متر، مجموعه ی موزه ی هنر های نوین، نیویورک

پویایی و حرکت موجوددر این اثر فوتوریستی نکته ای قابل توجه است.

فوتوریسم یا فیوچریسم در لغت به معنای آینده نگری است.

توماسو مارینتی شاعر و نویسنده ی ایتالیایی را می توان بنیان گذار این مکتب هنری و ادبی دانست.

مارینتی: "ما تأکید می کنیم که زیبایی جهان توسط زیبایی جدید به نام سرعت، غنای فزون تری یافته است. " این جمله را می توان موضوع اصلی این سبک تلقی کرد.

آینده نگری فتوریست ها در فلسفه ی هانری برگسون و فردریش نیچه ریشه داشت که به نوعی طغیان گری و آنارشیست در رفتار آن ها تبدیل شد.

در آثار فتوریست ها مناظر طبیعی جایی ندارد زیرا آن ها غرق در زندگی پرهیاهوی شهری و صنعتی شده اند.

تأکید بر حرکت در نقاشی بعد ها باعث ایجاد کارتون و پویا نمایی شد.

بعد از سال های ١٩٢٠ و ١٩٤٠ تعدادی ساختمان دولتی در سبک فوتوریسم ساخته شدند اما به طور کلی هیچ اثر معماری مهمی در این سبک ساخته نشده است.

شروع جنگ جهانی اول را می توان آغازی بر پایان جنبش فتوریسم دانست.

با این وجود مباحث مطرح شده توسط نظریه پردازان این سبک، که همه در راستای تبیین عصر جدید و خصوصیات جهان مدرن بود، حائز اهمیت بسیار است؛ به ویژه تصاویر کشیده شده توسط سانت الیا و سایر معماران فتوریسم، که پس از نیم قرن در دهه ی ١٩٦٠ به منصه ی ظهور رسید.

تئو وان دوسبورخ/ Theo Van Doesburg

الف) ترکیب بندی معکوس، 1923

ب) ترکیب بندی معکوس (خانه شخصی)، 1923

پ) طرح معماری حاصل از کار ترکیب بندی معکوس دوسبورخ

تئو وان دوسبورخ نقاش هلندی به همراه لیسیتسکی نقاش روس، اتحاد بین دی استایل و ساخت گری را به وجود آوردند. دوسبورخ که به همراه موندریان دی استایل  را بنا نهاد، با کشیدن تابلوهایی در سال های 1925-1924 قاعده ی عمودی و افقی دی استایل را ترک گفت.

هنر جدید شکل گرفته را با اصطلاح عنصر گرایی ( المنتاریسم) نامیدند. عنصرگرایی و عنصرگرایان، نقاشی و طراحی (یا دیزاین) را فرآیندهای جمع آوری فرم های مجزا یا قطعات مادی در فضا می دانند.

نائوم گابو/ Naum Gabo

الف) Constructed Head no.2، 1916

این مجسمه را می توان بازنمود انتزاعی سرها دانست . آرایش صفحات به گونه ای است که لبه های صفحات، مشخص کننده ی فرم کار هستند و هیچ مرزی بین فضای داخلی و خارجی وجود ندارد.

ب) Linear Sapce Construction No. 2، ساختمان خطی، ساختارگرایی، 1960، پلاستیک و نخ نایلون، ماساچوست

الف) مارسل دوشان، شبکه ی ایست ها، 1914، موزه ی هنر مدرن نیویورک

مارسل دوشان از یکی هنرمندان اثرگذار بود. . او در سال ١٩١٧ یک توالت دیواری را با یک امضا به عنوان اثر هنری به یک نمایشگاه فرستاد. به اعتقاد او کافی است هنرمند به جای خلق یک اثر، انتخابی به عمل آورد. شیء منتخب لازم نیست که نو و یگانه باشد، بلکه می تواند از میان اشیاء عادی و دارای تولید انبوه انتخاب گردد. فقط باید به لحاظ موقعیت و تغییر معنایی که پیدا می کند نو باشد. تغییر معنایی که به واسطه ی جابه جایی و یا امضای هنرمند و یا هر افزوده ای به شیء ایجاد شود.

دوشان به تشکیل نمایشگاه های هنر مدرن در نیویورک و پاریس، به ویژه نمایشگاه سورئالیست ها  در 1947 در پاریس یاری رساند.

ب) ژان آرپ، تک چهره ی تریستان تسارا، 1916، نقش برجسته( تخته ی رنگ شده)، موزه ی هنر و تاریخ ژنو

ژان آرپ در سال 1919 به کلن رفت و در تشکیل یک گروه دادئیستی همکاری کرد.

از جمله ویژگی های هنر دادا، گونه گونی گسترده ی آن است. میراثی از مدرنیسم و قصد به چالش گرفتن اصول پابرجای چیستی هنر، وجه اشتراک هنرمندان داداست. آن ها بیش از آنکه بخواهند چیز تازه ای را بنیاد نهند در پی به سوال گرفتن چیزهای موجودند.

این اثر بر خلاف یک تابلوی کوبیستی، ما را وسوسه نمیکند که بکوشیم تا چهره ی شاعر را در آن پیدا کنیم بلکه آشکارا مجموعه ای از شکل های انتزاعی است.

سالوادور دالی، پایداری حافظه، 1931، رنگ روغن روی بوم، مجموعه ی موزه ی هنرهای نوین، نیویورک، سورئالیسم

هنرمندانی که پیرو این سبک بودند معتقدند که آثار خود را بر مبنای تداعی آزاد معانی و افکار و تصاویر و نوعی حالت خلسه و رویا بیان می کنند. در واقع سرچشمه این هنر ، عالم رویا است. « جدا کردن دنیای درون از دنیای بیرون » از مهم ترین ویژگی های این سبک به شمار می رود.

داوید آلفارو سیکیروس/ David Alfaro Siqueiros

الف)  پژواک یک فریاد(Echo of a scream)، رنگ ماشین روی چوب، 1937، مجموعه ی موزه هنرهای نوین نیویورک

رئالیسم اجتماعی

این اثر یک اعتراض ضد جنگ است که با فزونسازی فریاد طفل به طرزی سورئالیستی با دو برابر کردن و ظاهری خوفناک دادن به سر رقت انگیز او، ممکن شده است.

ب) تولد فاشیسم (Birth Of Fascism)، اکپرسیونیسم، 1936

رئالیسم اجتماعی؛

دوشادوش تجربه گرایی فشرده ی هنر غربی، یک رئالیسم محافظه کارانه که کمتر تحت تأثیر آن بود، به حیاتش ادامه می داد و غالبا به خدمت جنبش های سیاسی و اجتماعی در می آمد. 

"رئالیسم اجتماعی" پدیده ای بین المللی و شاخه ای از هنر است که در آن، محیط، کار و مبارزات طبقات زحمتکش با روحیه ی هوادارانه ستوده و توصیف می شود.

در این روش ممکن است، اسلوب های رئالیستی و سورئالیستی و اکسپرسیونیتی با هم ادغام شوند.

الف) هانس هوفمان ( Hans Hofmann) ، جوشش، ١٩٤٤، موزه ی هنری دانشگاه برکلی، کالیفرنیا

اکپرسیونیسم انتزاعی

ب) ویلیام دکونینگ(Willem de Kooning)، من زن، 1950-1952، مجموعه موزه ی هنر های نوین نیویورک

اکپرسیونیسم انتزاعی

دکونینگ یکی از رهبران این عرصه به شمار می رود.

جکسن پالوک، لوکیفر (jackson pollock, lucifer)، مجموعه ی شخصی، 1947، اکسپرسیونیسم انتزاعی

اکپرسیونیسم انتزاعی(Abstract Expressionism):

 شیوهٔ هنری نوینی است که از دههٔ ۱۹۴۰ در نیویورک، متأثر از دو شیوه ی اکسپرسیونیسم و  سورئالیسم پا گرفت؛ در این طرز بیان تلاش می‌شود تا شکل و فضا از قید بازنمایی عینی و سنتی رها شود. به دلیل گرد هم آمدن هنرمندان این مکتب در شهر نیویورک، گاه با عنوان مکتب نیویورک نیز شناخته می‌شود.

 پیشوایان این مکتب واسیلی کاندینسکی، پل کله و فرانز مارک در مونیخ بودند.

الف) دیوید اسمیث (David Smith)، مکعب های 19، 1964

ب) دواردو پائولوتسی، مدیا (Eduardo paolozzi, medea)، 

این اثر به عنوان یک اثر فورمالیستی_کانستراکتیوستی در کنار آثار مشابه دیگر به شکل گیری هنر پاپ منجر شدند.

الف) جسپر جانز (Jasper Johns)، مفرغ رنگ شده، 1960، هنر پاپ

در این اثر، تاثیر مارسل دوشان در قرار دادن وسایل معمولی در گالری های هنری را بر هنرمند مشاهده می کنیم.

ب) روی لیشنشتاین، بلام (Roy Lichtenstein, Blam) ، نیویورک، 1962

در این اثر نمود بارزی از هنر پاپ دیده می شود. منظره ی جدید و طبیعت بیجان هنر پاپ، جایگزین منظره و طبیعت بیجان سنتی می شود؛

هنر پاپ یا همه پسند جنبشی است که در عین تفاوت های چشمگیو با مکتب دادا، دارای تشابهات بسیار چشمگیر عملی و نظری به آن می باشد. لحن هنر پاپ در بیشتر موارد با فرهنگ توده ی مردم سازگار است.

الف) کلس اولدنبرگ، توالت نرم ( Claes Oldenburg, Soft Toilet)، ١٩٦٦

ب) رابرت رائوشنبرگ (Robert Rauschenberg) ، رمز حرفی، مجموعه موزه هنر های نوین استکهلم

در این اثر دادائیسم، سوررئالیسم و اکسپرسیونیسم انتزاعی، با تعادلی گنگ، رو در روی یکدیگر قرار گرفته اند.

ریچارد استس (Richard Estes)، مغازه ی ندیک، 1969-1970