وقتی مردم وارد هتل ها می شوند قبل از هرچیز نیاز به استراحت دارند...
خانه ی مهمان ساده و بدون تجمل در شهر وینا، در مقابل هتل هایی که این روزها، مانند قارچ روی زمین رشد می کنند به سادگی به این نیاز پاسخ می دهد.
این خانه مبلمان اضافه ندارد و تنها شامل صفحات چوبی ست که متناسب با نیاز، از استراحت و جایی برای خوابیدن تا نشستن و صرف غذا، جا به جا و چیده می شود.
خلق فضاهای متنوع در خانه، باعث انعطاف پذیری و استفاده ی بیشتر از خانه در زمان های مختلف روز می شود.
مثالی نزدیک را می توان در این خانه ی کوچک با فضاهای متنوع دید.
صخره نوردان پرو ای به این فکر افتاده اند تا برای خود خانه ای هر چند حقیر در بالا دست ها ، آنجا که آسمان و زمین دیگر غریبه نیستند ، بسازند و از زندگی لذت ببرند . اتاقکی که با استفاده از تکنولوژی سازه های فلزی و به صورت کاملا مجزا ایجاد شده توسط کوهنوردان در ارتفاع 122 متر بالاتر از سطح زمین سر هم و ساخته شده است . این اتاقک هر چند حقیر معماری ای بس گستره دارد که از آن میتوان به یک فضای خواب ، فضای غذاخوری و فضای سرویس بهداشتی خصوصی اشاره کرد .
چگونه می شود به زندگی ای فراتر از زندگی روزمره ی شهری فکر کرد ؟ آیا ما هنوز اندرخم یک کوچه ی خود مانده ایم یا ... ؟
بیوتو نام طراحی است که با طرح آشپزخانه ی خود خدمتی بزرگ به یک جامعه ی بزرگ کرده است که بسیاری از ما انسان ها کاملا آنها را فراموش کرده ایم . افرادی که ناتوانی جسمی دارند در میان اقشار جامعه به کسانی تبدیل شده اند که کمبودی در زندگی دارند اما در واقع چنین نیست . فردی که ناتوانی جسمی دارد همانند فردی است که سر درد دارد . در واقع باید به عنوان یک مریضی به این موضوع نگاه کرد . آیا ما کسی که سرماخورده است را سرزنش می کنیم ؟ پس چطور هنگام دیدن یک فرد ناتوان احساسی می کنیم که نباید بکنیم ؟
آیا شما به عنوان یک طراح ، نگاهتان نیز مانند همگان است یا نگاهی بس عظیم تر دارید ؟
در بسیاری از دانشگاه های معماری مخصوصا در ایران فضایی برای تعامل دانشجویان جهت همکاری بین دوره ای بین افرادی که تجارب بیشتری در اختیار دارند و آنها که از چنین فضیلتی برخوردار نیستند وجود ندارد . در اکثر زمان ها چنین اتفاقاتی به حیاط و یا غذاخوری می انجامد که نتیجه ی مورد نظر و تعریف شده ی مذکور را به همراه نخواهد داشت . بسیاری ادعا دارند که چنین فضا هایی را خود دانشجویان باید خلق کنند . بدیهی است که این دانشجویان چنین حسی داشته اند اما حسی که به نتیجه رسیده است .
آیا شما نیز وجود چنین فضایی برای تعامل را تجربه کرده اید ؟ آیا به سادگی هر چه تمام تر نمیتوان چنین فضایی خلق کرد ؟
جدا از بررسی ذات آثار مدرن و دلایل آنها ، موضوعی که می توان به آن پرداخت سادگی در عین پختگی می باشد . پروژه ی کنونی توسط یک تیم برزیلی برای یک واحد مسکونی طراحی شده است . به وضوح می توان مشاهده کرد که چگونه توجه به دیتیل و عناصر جزئی می توانند در یک عنصر معماری ساده کار را به تکامل برسانند .
برای نمونه می توان
در منطقه ی بسیار قدیمی اسپانیا ، استدیو ازبیلت ، مکانی بسیار فرسوده ، کم نور ، و کوچک را بازسازی نموده است . مکانی که برای روحیه ی طراحان بسیار بد و نامناسب بود چرا که یکی از نیاز های اساسی برای یک طراح ، محیطی باز و پر نور است . اما مشاهده خواهیم کرد که چگونه این مکان بسیار کوچک تبدیل به یک استدیو ی بسیار کاربردی شده است .
آیا ما نیز با اندکی تغییر و تحول در محیط کار خویش نمی توانیم کیفیتی به مراتب بالا تر از آنچه هم اکنون تجربه می کنیم ایجاد نماییم؟
