نما! بنما...

یکی از مواردی که پس از طراحی پلان مورد توجه معماران است، پرداختن به نما و جزییات شکل و مصالح است.

و گاهی دانشجویان معمار پس از اتمام پلان و حجم، کاسه ی چه کنم چه کنم در دست میگیرند! اما با دقت به جزییات ساده میتوان به حجم و نما که وجه بیرونی بناست، زندگی بخشید.

 

همانطور که میدانیم طرح های معماری دارای دو وجه هستند:

۱. وجه درونی که شامل فضاست و ۲. وجه بیرونی که شامل حجم و نماست.

برای دست یابی به طرحی زیبا، باید دانش ترکیب را یاد گرفت و شکل و مصالح را در هم آمیخت. برای رسیدن به مقصود، لازم نیست مسائل را پیچیده کرد.

تنها کافی ست در جستجوی حقیقت و کنه بنا باشیم. بنا را درک کنیم و اجازه دهیم حرفی را که باید، بزند.

                                                                                                                                                             

 نام بنا: فوروم دس هال

معمار: نامشخص

در تصویر اول، دیوار های حیاط سبب حس محصوریت در فضا و زندان را میدهد و گوشه های تیز همچون نرده ی دیوار زندان است و باعث توقف چشم میشود.

در تصویر دوم، با تبدیل گوشه های تیز به گوشه های نرم چشم بیننده متوقف نمی ماند و به سمت پایین حرکت میکند و بجای  حس محصوریت، حس حضور در پایین آبشار را القا میکند.

                                                                                                      

                                                            نام بنا: کلیسای کاتولیکی رمی سنت ژوزف

                                                                           نام معمار: ژان دوران

                                                                                         

همانطور که میبینید با شاخص قرار دادن نمای اصلی با استفاده ار سنگ نبش هایی همچون انگشتان دست، نمای اصلی و جانبی با یکدیگر چفت و بست شده اند و حس وجود ارتباط مکانیکی بین دو مصالح یا دو سطح نما را القا میکند.

نام بنا: کلیسای جامع کاتولیکی_رمی سنت ترزا

نام معمار: نا مشخص

در تصویر اول، به نظر میرسد پنجره های کلیسا تنها جنبه ی عملکردی دارند نه آیینی.

در تصویر دوم، با ایجاد خطوط سفید حول بازشو ها و افزایش اندازه ظاهری آنها و ترکیب بندی رسمی آن (مانند کراوات سفید یا دنباله لباس) اهمیت نما دو چندان شده است.

آرایش سنتوری و حاشیه ی اطراف ورودی نیز براهمیت آن می افزاید.

                                                                             نام بنا:خانه ی رفیع

نام معمار: نامشخص

در تصویر اول، استواری بنا بر روی زمین با ستون است.

در تصویر دوم، با جایگزین شدن ستون با سقف طره ای، ساختمان بر روی سایه شناور شده است. و ارتفاع کم بنا با طول زیاد را با ایجاد لایه های افقی بهتر تداعی میکند.

خانه ای در آمریکا

در تصویر اول، با فرمی صلب و ایستا مواجهیم.

در تصویر دوم، ضمن حفظ فرم اصلی بنا، با امتداد بازشو ها تا محل تکیه گاه، حس عدم تقارن و به دنباله ی آن پویایی و حرکت القا میشود.

نام بنا: فوروم دس هال

نام معمار: نامشخص

خودتان بگویید...

        منبع: کتاب دید معماری ( راهبردی به حل مسائل بصری در معماری ) / نوشته ی برنت سی.برولین / ترجمه ی محمد احمدی نژاد