برگزاری نمایشگاه عکس در دانشگاه هنر

سفر واژه ایست که برای هر انسانی معنای خاص و تجهیزات مورد نیاز خود را دارد. اما اگر دانشجوی معماری باشید شاید بتوان آن را در چند واژه خلاصه کرد:

یک کوله پشتی،کفش مناسب،کیسه خواب و ...دوربین عکاسی! 

از طی مسیر و هم صحبتی با دوستان که بگذریم یکی از جذاب ترین لحظات سفر برای یک دانشجوی معماری ثبت لحظات از نگاه خودش است و حتما همه ی ما آرشیوی از این لحظات را در گوشه ای داریم که هر از چند گاهی سری به آن می زنیم.

اما همیشه ته دلمان می گوییم چه می شد که می توانستیم این خاطرات را بار دیگرازنزدیک لمس کنیم؟ شاید  سفری مجدد،ممکن نباشد اما آیا راه دیگری نیست؟

آخرین شب (زندگی معمارانه ما)

 

انگیزه

غروب جمعه دلگیر است و هوا بارانیست. من خسته ام و دیوانه وار به هرگوشه ی خانه که برسم لم میدهم. کتاب میخوانم. تلویزیون میبینم. به سقف زل میزنم و داریوش گوش میدهم و ... . اما نه! من کارهایی دارم که "باید" انجام شوند.... اما واقعا چنین کارهایی دارم؟ آیا این کارها حقیقتا باید انجام شوند؟ خب انگیزه من کم است. من میخواهم تمام روز دراز بکشم و کاری نکنم. همینکه خودم را از تخت با هزار زحمت به بیرون خزیدم، لپ تاپم را باز کردم. لیست کارهایی که باید بکنم را مرور کردم و بعد دست نگه داشتم. کارهای زیادی هستند که باید انجام دهم و بنظر میرسد هرچه بیشتر کار برای انجام دادن دارم، انگیزه ام کمتر میشود. این عامل اصلی شد که به موضوع پست امروز فکر بکنم. 

"انگیزه"!